مطالعه نشان می‌دهد که کلیشه‌های جنسیتی درباره توانایی‌های ریاضی بی‌اساس هستند

مغزها ریاضیات را به روش های مشابه پردازش می کنند

این تحقیق اولین مطالعه تصویربرداری عصبی برای ارزیابی تفاوت‌های جنسیتی بیولوژیکی در استعداد ریاضی در بین کودکان خردسال است.

محققان از اسکن‌های MRI کاربردی برای اندازه‌گیری فعالیت مغزی شرکت‌کنندگان در هنگام تماشای کلیپ‌های ویدئویی آموزشی در مورد موضوعات پایه ریاضی استفاده کردند. آنها همچنین توانایی ریاضی شرکت کنندگان را با استفاده از یک آزمون استاندارد طراحی شده برای کودکان 3 تا 8 ساله ارزیابی کردند.

هنگامی که آنها نتایج را در بین پسران و دختران مقایسه کردند، هیچ تفاوت معناداری از نظر جنسیتی در عملکرد مغز یا توانایی ریاضی پیدا نکردند.

به نظر می‌رسد که دختران و پسران هنگام تماشای ویدیوهای آموزشی ریاضی به یک اندازه درگیر هستند. به نظر می‌رسید که مغز آنها ریاضی را به روش‌های مشابهی پردازش می‌کند و نمرات آزمون مشابهی را به دست آوردند.

این امکان وجود دارد که تفاوت در سطوح هورمونی پس از بلوغ یا سایر عوامل بیولوژیکی در دوران کودکی بعدی بر رشد شناختی در پسران و دختران تأثیر بگذارد و به شکاف های ریاضی کمک کند.

اما نویسندگان پیشنهاد می‌کنند که کلیشه‌های منفی و سایر عوامل اجتماعی-فرهنگی نیز ممکن است دختران و زنان جوان را از ریاضیات و رشته‌های مرتبط دور کنند.

کانتلون گفت: «اجتماعی‌سازی معمولی می‌تواند تفاوت‌های کوچک بین پسران و دختران را تشدید کند که می‌تواند به نحوه برخورد ما با آنها در علوم و ریاضیات منجر شود.»

مبارزه با کلیشه ها

این یافته‌ها با فرضیه شباهت‌های جنسیتی مطابقت دارد، که فرض می‌کند پسران و دختران در بیشتر جنبه‌های شناختی به شیوه‌های مشابهی عمل می‌کنند.

این فرضیه بیش از یک دهه پیش توسط روانشناس جانت شیبلی هاید، دکترا ایجاد شد.

هنگامی که هاید و همکارانش ادبیات تحقیق در مورد توانایی ریاضی را بررسی کردند، دریافتند که پسران و دختران تمایل به عملکرد مشابه دارند.

اما آنها همچنین دریافتند که دختران تمایل دارند باور کنند که در ریاضیات کمتر از پسرها شایستگی دارند. این ایده در بین والدین و معلمان نیز رایج بود.

بتینا کاساد، دکترای دکتر، استادیار علوم اعصاب رفتاری در دانشگاه: «یک کلیشه شناخته شده وجود دارد که زنان و دختران در ریاضیات و علوم به خوبی مردان و پسران نیستند و این به فرهنگ ما نفوذ می کند.دانشگاه میسوری – سنت. لویی، به Healthline گفت.

او افزود: «این به خودی خود زنان و دختران را در مضیقه قرار می دهد زیرا آنها با کلیشه های فرهنگی مبارزه می کنند.

اضطراب ریاضی

کلیشه ها و سوگیری های جنسیتی ممکن است به توضیح این واقعیت کمک کند که دختران بیشتر از پسرها اضطراب ریاضی یا دلهره از انجام ریاضی را تجربه می کنند.

جولیان هرتس، کاندیدای دکترای روانشناسی شناختی و محقق در آزمایشگاه رشد شناختی در دانشگاه شیکاگو، به Healthline گفت: «شواهد بسیار خوبی وجود دارد که نشان می‌دهد اضطراب ممکن است منابع حافظه فعال را محدود کند و افراد را از انجام بهترین کار در ریاضی باز دارد.

وقتی والدین و مربیان خودشان اضطراب ریاضی را نشان می‌دهند، ممکن است نگرش و عملکرد کودکان اطرافشان را نیز شکل دهد. به این ترتیب، برخی از مادران و معلمان زن ممکن است ناخواسته اضطراب ریاضی خود را به نسل های جوان دختر منتقل کنند.

جین هاچیسون، کاندیدای دکترای روانشناسی و عضو آزمایشگاه مغز ریاضی در دانشگاه جورج تاون، گفت: «وقتی در مورد ریاضیات مضطرب رفتار می‌کنید، وقتی به توانایی‌های ریاضی خود شک می‌کنید، بچه‌ها به این چیزها توجه می‌کنند و این باعث شکل‌گیری علاقه و موفقیت آنها می‌شود.» .

او افزود: «تحقیقی وجود دارد که نشان می‌دهد وقتی معلمان زن به طور خاص اضطراب ریاضی را نشان می‌دهند، به‌ویژه دانش‌آموزان دختر آنها کمتر در ریاضیات خوب عمل می‌کنند.»

کاری که والدین می توانند انجام دهند

کاساد برای کمک به دختران و سایر کودکان برای دستیابی به پتانسیل کامل خود در ریاضیات، به والدین و مربیان توصیه می کند که ذهنیت رشد را ارتقا دهند.

او به جای اینکه توانایی‌های ریاضی کودکان را ثابت تلقی کند، آنها را تشویق می‌کند تا متوجه شوند که مغز انعطاف‌پذیر است و بچه‌ها می‌توانند با تمرین و حمایت مهارت‌های ریاضی خود را توسعه دهند.

کاساد گفت: «اگر کودکی در ریاضیات یا علوم با چالش‌هایی مواجه است، پیام باید این باشد که او باید سخت کار کند و از حمایت مناسب برخوردار شود، چه تدریس خصوصی، چه تمرین اضافی برای تکالیف یا هر چیز دیگری.»

او ادامه داد: «دانش‌آموزان می‌توانند انتظارات ما را برآورده کنند، بنابراین اگر انتظاراتمان را بالا بگذاریم، آنها خوب عمل خواهند کرد، اما اگر انتظارات پایینی داشته باشیم، دانش‌آموزان اغلب آنها را تأیید می‌کنند.»

آموزش به دختران در مورد تأثیرات منفی کلیشه ها نیز ممکن است به آنها کمک کند تا احساسات اضطراب را درک کنند و با آن کنار بیایند.

برای کودکانی که با اضطراب ریاضی دست و پنجه نرم می کنند، ممکن است به آنها کمک کند که چند دقیقه قبل از امتحان ریاضی درباره احساسات خود بنویسند.

هرتس می گوید: «فقط آن را روی یک تکه کاغذ بیاورید، به مدت 5 دقیقه یا بیشتر در مورد احساس خود بنویسید، و این می تواند به نوعی اضطراب را از بین ببرد تا حافظه کاری شما را آزاد کند تا در آزمون بهتر عمل کنید. .

همچنین ممکن است به والدین و مربیان کمک کند تا آگاهی بیشتری نسبت به تعصبات و اضطراب های خود در مورد ریاضی ایجاد کنند.

“من فکر می کنم مهم است که در مورد آن فکر کنیم. آیا من بیشتر از دخترانم برای پسرانم اسباب بازی های ریاضی یا فضایی می خرم؟ آیا از پسرانم بیشتر از دخترانم توقع دارم؟» هاچیسون گفت.

او افزود: “سپس سعی کنید آن را اصلاح کنید و درک کنید که پسران و دختران ظرفیت برابر برای موفقیت دارند.”