-گروه بین الملل: رژیم صهیونیستی از زمان اشغال فلسطین در سال ۱۹۴۸ طی دهه‌های اخیر تلاش کرده با استفاده از ابزارهای مختلف مبارزات ملت فلسطین علیه اشغالگری را متوقف کند.
صهیونیست‌ها در این راستا با حربه‌های مختلف نظیر آواره سازی، اخراج، تخریب شهرها و روستاها، مصادره اراضی، شهرک سازی و یهودی سازی اماکن اسلامی، تلاش کردند که ملت فلسطین را از ادامه روند مبارزاتی خود بازدارند، با این وجود مبارزات ملت فلسطین طی این سال‌ها، هرگز متوقف نشده بلکه با افزایش توانمندی گروه‌های مقاومتی روندی جدی‌تر و خطرناک‌تر را نیز علیه صهیونیست‌ها رقم زده است.
اراضی ۱۹۴۸؛ دغدغه امنیتی صهیونیست‌ها
با وجود گذشت بیش از ۷ دهه از اشغالگری فلسطین و کشتار مردم این سرزمین و سرکوب آنها طی این سال‌ها، مبارزات ملت فلسطین همچنان ادامه داشته است. در این مبارزات فلسطینی‌های اراضی ۱۹۴۸ نیز دوشادوش دیگر اقشار ملت فلسطین در قدس اشغالی، کرانه باختری و نوار غزه به طور جدی حضور داشته و هرگز در میادین حساس و حیاتی میدان را خالی نکرده‌اند.
بنابر گزارشی که اداره آمار رژیم صهیونیستی در پایان سال ۲۰۲۲ منتشر کرده، جمعیت مناطق اشغالی فلسطین به حدود ۹ میلیون نفر می‌رسد که البته ۲۱ درصد از آنها اعراب اراضی اشغالی ۱۹۴۸ هستند و افزایش جمعیت فلسطینیان ساکن این منطقه که اصطلاحاً از سوی صهیونیست‌ها شهروند اسرائیلی نامیده می‌شوند، از عمده عوامل نگرانی صهیونیست‌ها طی سال‌های اخیر بوده است. به ویژه اینکه بعد از نبرد شمشیر قدس (سیف القدس) در مه ۲۰۲۱ موج بزرگی از اقدامات ضد صهیونیستی در اراضی ۱۹۴۸ آغاز شده و شاهد عملیات‌های استشهادی متعدد در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ هستیم.
بنابراین صهیونیست‌ها می‌دانند با وجود اینکه این دسته از فلسطینیان در اراضی اشغال شده تحت سیطره خود زندگی می‌کنند اما درواقع شهروند اسرائیلی نیستند و حتی خطر آنها کمتر از خطر فلسطینیان کرانه باختری یا قدس یا نوار غزه نیست. شاخص رشد جمعیتی در ۲ دهه گذشته نیز به نفع فلسطینیان بوده است. در سال ۲۰۰۹ جمعیت یهودیان ساکن سرزمین‌های اشغالی ۸۰ درصد بود اما این آمار تا پایان ۲۰۲۲ به شکل قابل توجهی کاهش یافته است.
از هفت میلیون جمعیت فلسطین در داخل ۳.۲ میلیون نفر در کرانه باختری و قدس اشغالی، ۲.۱ میلیون نفر در غزه و یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ زندگی می‌کنند. در واقع حضور این قشر جمعیتی بزرگ از فلسطینیان در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ همواره یکی از دغدغه‌های امنیتی رژیم صهیونیستی محسوب شده است، به ویژه اینکه در این مناطق فلسطینیان در بافت در هم تنیده‌ای با صهیونیست‌ها مجبور به زیست هستند و هرگونه اقدام امنیتی از سوی آنها به طور کلی امنیت رژیم صهیونیستی را به مخاطره می‌اندازد.
در جریان وقایع مرتبط با نبرد سیف القدس در سال ۲۰۲۱ اعتراضات و تظاهرات گسترده فلسطینیان در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ واقعیات تلخی را برابر چشمان صهیونیست‌ها رقم زد. سران تل آویو هرگز فکر نمی‌کردند زمانی مبارزات ملت فلسطین علیه آنها علاوه بر قدس اشغالی، کرانه باختری و نوار غزه به طور پیوسته در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ در مسافت صفر با آنها نیز رخ دهد. در همین راستا، صهیونیست‌ها که پیش از این رویکردهای تخاصم جویانه متعددی نظیر نبرد نظامی و عملیات‌های یورش و بازداشت را در غزه، قدس و کرانه باختری علیه فلسطینیان آزمایش کرده بودند، این بار با ابزاری جدید به جنگ فلسطینیان اراضی اشغالی ۱۹۴۸ رفتند.
اشاعه هدفمند و سازمان یافته جرم و جنایت
در سال‌های اخیر اراضی اشغالی ۱۹۴۸ شاهد افزایش جرم، جنایت و قتل بوده است، به طوری که از ابتدای سال ۲۰۲۳ تاکنون ۱۶۶ نفر شامل ۱۰ زن طی این حوادث خون‌بار کشته شده اند. از ابتدای ماه سپتامبر جاری تاکنون نیز شمار قربانیان جرم و جنایت در اراضی اشغالی به به ۱۱ نفر رسیده است.
این آمار نسبت به دو سال گذشته افزایشی قابل ملاحظه داشته و بر اساس گزارشی که انجمن جوانان عرب موسوم به «بلدنا» (سرزمین ما) منتشر کرده، شمار قربانیان جرم و جنایت در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ از ۵۳ نفر در سال ۲۰۱۶ به ۱۰۸ نفر در سال ۲۰۲۲ افزایش یافته، امری که از افزایش ۱۰۳ درصدی قربانیان جرم و جنایت در این منطقه در بازه‌ای چهار ساله حکایت دارد.
این گزارش حاکی از آن است که ۸۴ درصد از قربانیان جرم و جنایت در اثر تیراندازی کشته شده اند، در حالی که میانگین قربانیان زیر ۳۰ سال به ۵۸ درصد رسیده است.
افزایش جرم، جنایت و قتل در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ که به طور ویژه قشر جوان را هدف قرار داده و در مناطق فلسطینی نیز توسعه پیدا کرده، ناظران آگاه سیاسی را متوجه استفاده ابزاری رژیم صهیونیستی از این راهبرد در مواجهه با مبارزات ملت فلسطین کرده است. کارشناسان معتقدند اشاعه جرم و جنایت و باز گذاشتن دست باندهای خلافکار و خشن در اراضی اشغالی ۱۹۴۸، راهبردی هدفمند از سوی سران تل آویو برای هدف قرار دادن فلسطینیان در این مناطق است، به ویژه اینکه پس از سال ۲۰۲۱ و وقایع مرتبط با نبرد سیف القدس که با تظاهرات گسترده ضدصهیونیستی فلسطینیان در این مناطق همراه شد، جرم و جنایت در این مناطق رشدی تصاعدی و قابل ملاحظه داشته است.
در همین رابطه «لؤی الخطیب» یکی از اعضای یک سازمان مردم نهاد فلسطینی در اراضی ۱۹۴۸ با اشاره به تلاش مذبوحانه برخی جریان‌ها برای مرتبط کردن افزایش جرم و جنایت در این مناطق به افزایش معضلات اقتصادی، تاکید کرد: هر تحلیلی که از واقعیت دور شده و این مساله را در نظر نگیرد که اسرائیل عامل این جنایت بوده، تحلیلی غیرعلمی و به دور از واقعیت است.
وی افزود: درست است که فلسطینیان در اراضی ۱۹۴۸ از شرایط بد اقتصادی ناشی از اشغالگری اسرائیل رنج می‌برند، اما اگر به اردوگاه‌های آوارگان در کرانه باختری نگاه کنیم، آنها نیز از همین شرایط رنج می‌برند اما در این مناطق ما هرگز شاهد افزایش جرم و جنایت و قتل نیستیم.
وی تاکید کرد: در سال‌های اخیر فلسطینیان در سرزمین‌های اشغالی ۱۹۴۸ ترس خود را از اسرائیل شکسته و به سمت قطب‌نمای ملی و مذهبی فلسطین حرکت کردند که همین امر باعث ایجاد ترس برای دشمن صهیونیستی شد. در پی این رخدادها صهیونیست‌ها سناریویی خطرناک را در رویارویی با فلسطینی‌ها طراحی کردند، که مبتنی بر غرق کردن آنها در خون و جنایت و انحراف آنها از مسیر اصلی زندگی‌شان است.
فرجام کلام
بررسی تاریخ جنایات رژیم صهیونیستی در دهه‌های اخیر حاکی از آن است که این طیف خاص، از هیچ ابزاری جهت تقویت موجودیت خود در اراضی تحت اشغال خود فروگذار نمی‌کند.
صهیونیست‌ها که با خونین‌ترین جنایات ضد بشری و رقم زدن فجایع و قتل عام‌های گسترده، توانستند سیطره خود را بر فلسطین تحکیم نمایند، در سال‌های پس از آن نیز از هیچ جنایتی در راستای اهداف راهبردی خود دست نکشیده اند، امری که این روزها با اشاعه هدفمند و سازمان یافته جرم و جنایت در اراضی اشغالی ۱۹۴۸ دیده می‌شود، توطئه ای صهیونیستی که قطعاً آخرین مورد از جنایات این رژیم علیه فلسطینیان نخواهد بود.