با نزدیک شدن به تولد 90 سالگی جین گودال، طرفداران در سرتاسر جهان زندگی و میراث برجسته نخستی شناس و انسان شناس پیشگام را جشن گرفتند. گودال از تحقیقات پیشگامانه‌اش که در میان شامپانزه‌های تانزانیا زندگی می‌کرد تا فعالیت‌های خستگی‌ناپذیر او برای حفاظت و رفاه حیوانات، کنجکاوی، همدلی و شجاعت خود را به نسل‌ها برانگیخت.
گودال که در سال 1934 در لندن متولد شد، عشق به حیوانات در سنین پایین شکوفا شد. در کودکی که در تپه‌های اطراف خانه‌اش پرسه می‌زد، علاقه زیادی به مشاهده پرندگان، سنجاب‌ها و دیگر حیات‌وحش‌ها از نزدیک پیدا کرد. این کنجکاوی ذاتی توسط مادرش پرورش داده شد و به جین جوان یک عروسک شامپانزه و کتاب‌هایی مانند داستان‌های مصور تارزان که تخیل او را در مورد آفریقا برانگیخت جین گودال داد.
اگرچه قادر به پرداخت هزینه دانشگاه نبود، اما رویاهای گودال برای مطالعه حیوانات در آفریقا همچنان ادامه داشت. او برای پس انداز به عنوان منشی و پیشخدمت کار می کرد، سرانجام در سال 1957 در سن 23 سالگی به کنیا سفر کرد. عزم او به زودی نتیجه داد که دیرین انسان شناس مشهور لوئیس لیکی او را به عنوان منشی استخدام کرد. لیکی با شناخت پتانسیل گودال، به راه اندازی مطالعه میدانی بی سابقه خود در مورد شامپانزه های وحشی کمک کرد.
در سال 1960، گودال 26 ساله به پارک ملی گومبه استریم در تانزانیا رسید تا در میان جمعیت شامپانزه ها زندگی کند، تنها با یک دفترچه یادداشت، دوربین دوچشمی و جیره برنج و بادام زمینی مسلح بود. با صبر و درک قابل توجه و همدلانه، او به تدریج اعتماد خانواده شامپانزه ها را جلب کرد و آنها را از نزدیک تر از هر انسان قبلی مشاهده کرد.
یافته‌های او درک علمی شامپانزه‌ها را متحول کرد و دیدگاه تثبیت شده درباره منحصر به فرد بودن انسان را به چالش کشید. گودال شاهد بود که شامپانزه ها در حال ساخت و استفاده از ابزار ساده، نشان دادن احساسات پیچیده، حفظ روابط اجتماعی درگیر و حتی شرکت در «جنگ» ابتدایی بودند. توصیفات او از شامپانزه هایی که در آغوش کشیدن، بوسیدن و سوگواری بودند، این فرض را که انسان ها تنها موجوداتی هستند که چنین عمق عاطفی را تجربه می کنند، از بین برد.
علیرغم شک و تردید جامعه علمی تحت سلطه مردان در مورد روش های غیر متعارف او، مانند نامگذاری شامپانزه ها به جای اعداد، بینش گودال در نهایت باعث تحسین او در سراسر جهان شد. او چندین کتاب برجسته جین گودال از جمله “در سایه انسان” نوشت و به صدای برجسته ای برای رفتار اخلاقی با حیوانات و حفظ محیط زیست تبدیل شد.
گودال گفت: “کاری که انجام می دهید تفاوت ایجاد می کند و باید تصمیم بگیرید که چه نوع تفاوتی ایجاد کنید.” پس از ترک کار میدانی خود در سال 1986، او انرژی خود را به سمت آموزش عمومی و لابی کردن دولت ها در سراسر جهان در مورد تهدیدات موجود در زیستگاه شامپانزه ها و سایر مسائل حیاتی زیست محیطی معطوف کرد.
گودال از دنور و شهرهای سرتاسر جهان بازدید کرد و درخواست های پرشور خود را برای محافظت از سیاره به اشتراک گذاشت. روحیه، بینش و اعتبار او به او اجازه داد تا با مخاطبان پیر و جوان ارتباط برقرار کند. گودال یکی از مدافعان اولیه Roots & Shoots، برنامه خدمات اجتماعی مؤسسه او به رهبری جوانان، معتقد بود که توانمندسازی نسل بعدی کلید ایجاد جهانی پایدار از نظر زیست محیطی است.
گودال گفت: «هر یک از ما مهم است، نقشی برای ایفا کردن داریم و هر روز تفاوت ایجاد می کنیم. در حالی که چالش های جهانی مانند تغییرات آب و هوایی، فقر و از دست دادن تنوع زیستی دلهره آور به نظر می رسید، او هرگز امید خود را از دست نداد که اقدام جمعی می تواند بر آنها غلبه کند.
گودال از دهه های خود با مشاهده انعطاف پذیری خارق العاده طبیعت در گومبه الهام گرفت. او شاهد بهبود جمعیت شامپانزه ها از خشونت، خشکسالی و فلج اطفال بود. درست همانطور که جنگل از سختی‌های بی‌سابقه بازسازی شد، گودال معتقد بود که بشریت می‌تواند آزاردهنده‌ترین مسائل خود را از طریق صبر، اتحاد و احترام به تمام زندگی حل کند.
خوش بینی ابدی و توانایی منحصر به فرد او برای دیدن چیزها از منظر یک حیوان به گودال اجازه داد تا بین گروه های به ظاهر متفاوت پل هایی ایجاد کند. او با دانشمندان، فیلسوفان، سیاست گذاران و حتی مشاغل در تلاش خود برای تقویت درک بیشتر و حفاظت از جهان طبیعی همکاری کرد.
در قلب فلسفه گودال این ایده وجود داشت که صلح و همزیستی هماهنگ تنها از طریق پرورش همدلی و شناخت به هم پیوستگی همه موجودات زنده امکان پذیر است. او اظهار داشت: «کاری که انجام می‌دهید تفاوت ایجاد می‌کند و باید تصمیم بگیرید که چه نوع تفاوتی ایجاد کنید.
روح ماجراجوی گودال حتی زمانی که وارد دهه 10 شد، هیچ نشانه‌ای از محو شدن نداشت. هنگامی که از گودال در مورد ماجراجویی بزرگ بعدی که در انتظار او بود سؤال می شد، با وقاحت پاسخ “مرگ” را می داد – یادآوری این که کنجکاوی سیری ناپذیر او تا پایان ادامه خواهد داشت.
زندگی پیشرو گودال موقعیت او را به عنوان یک نماد جهانی و یکی از الهام بخش ترین چهره های دوران مدرن تضمین کرده است. اما فراتر از تمجیدهای بسیار او و کتاب های جین گودال، میراث او یکی از همدلی، کنجکاوی بی امان در مورد جهان طبیعی، و شجاعت اخلاقی برای موضع گیری برای پایداری زندگی بر روی زمین خواهد بود.
گودال از طریق نمونه درخشانش که همیشه به دنبال درک و حفاظت از تنوع شگفت انگیز زندگی حیوانات بود، باعث نگرانی در مورد محیط زیست در سراسر جهان شد. او با گشودن چشمانمان به روابط خویشاوندی با همه موجودات بزرگ و کوچک، پیامی دگرگون کننده از امید را به اشتراک گذاشت که همچنان الهام بخش نسل های آینده خواهد بود.