بروس اسپرینگستین ممکن است به عنوان شاعر راک اند رول طبقه کارگر نیوجرسی شناخته شود، اما او ثابت کرد که می تواند خنده ها را در یک فیلم خنده دار در آخرین فصل سریال Curb Your Enthusiasm بیاورد. در اپیزود 31 مارس از مجموعه کمدی تحسینشده HBO، اسپرینگستین زمان کمدی بیعیب و نقصی را در حین بازی نسخهای طنز از خود نشان داد که برای یک «تور خداحافظی» با گروه ای استریت بند آماده میشد.
برای طرفداران اسپرینگستین، این اپیزود مملو از نکات داستانی ظالمانه و در عین حال قابل قبولی بود که آنها را متعجب می کرد که داستان داستانی به کجا ختم شد و واقعیت شروع شد. اسطوره راک 73 ساله فاش کرد که از تماس گرفتن با دان هنلی، خواننده گروه ایگلز اجتناب کرده است، زیرا هنلی دموی گروهی را به او داده است که اسپرینگستین پس از گذشت تنها دو ثانیه طاقت شنیدن آن را نداشت.
در حالی که یک سناریوی طنز آمیز است، می توان تصور کرد که رئیس غرق در موسیقی هنرمندان مشتاقی است که امیدوارند گوش مشهور و تایید او را جلب کنند. غرور کمدی به اسپرینگستین اجازه داد تا با اجتناب از همان مخمصه، لری دیوید را از بین ببرد – دیوید در مورد دموی مذموم هنلی گفت: «تا آخر عمر از او دوری خواهم کرد».
توانایی مسخره کردن همزمان خود و سبک زندگی ستاره راکش یک موضوع مکرر خنده دار بود. هنگامی که معشوقه سابق دیوید و دستیار اسپرینگستین، کن هاروی (قندرا سابق) گذشته صمیمی خود را در هم آمیخته با تلاش های دیوید در محل کار در NBC فاش می کند، اسپرینگستین با پوزخند سرگرم کننده و ابروهای بلند خود واکنش نشان می دهد: “من تو را برای یک طبقه بیرون نیاوردم. [bleep’er]، لری.”
در صحنه دیگری که دیوید ناخواسته کووید را به اسپرینگستین منتقل میکند و منجر به لغو نمایش نهایی «تور خداحافظی» او میشود، وقتی طرفداران سرسخت اسپرینگستین بیرون خانهاش جمع میشوند، درد بیشتر میشود. “قوانین پارک آسبری!” یکی از فالوورهای اختصاصی خود فریاد می زند، و با آمیختگی پوچ خود از یک نمایش خداحافظی محلی به یک رویداد آخرالزمانی برای بروس سرسخت در سراسر جهان، به اوج کمدی می رسد.
اسپرینگستین به دیوید می گوید: «مردم زیادی آنجا هستند، زیرا فکر می کردند من دارم به خاطر کوویدی که از شما گرفتار شده ام می میرم، آقای تری کارت مونت با عینک. یک ترانه سرا در حالی که از منبعی غیرمنتظره شوخ طبعی را تزریق می کند.
البته، پیروان اسپرینگستین به خوبی میدانند که با وجود سالهای پیشروی The Boss و رفقای مادامالعمر موسیقیاش مانند استیون ون زانت ۷۲ ساله، «تور خداحافظی» واقعی وجود ندارد. شایعات مداوم در مورد بازنشستگی کامل گروه در سالهای اخیر به گوش میرسد، و روایت خداحافظی را به تفسیری دقیق تبدیل میکند که چگونه میتواند جایگاه اسطورهای گروه E Street با حدس و گمانهای سرسخت هواداران تقویت شود.
این که آیا این روش اسپرینگستین برای تصدیق چشمک به آن جریان های زیرین از دریچه پوچ گرایی بالا بود، جای بحث دارد. چیزی که غیرقابل بحث است این است که چگونه The Boss توانست از تجربه وسیع صحنه خود برای ارائه زمان بندی کمدی که معمولاً برای بازیگران باتجربه سینما و تلویزیون محفوظ است استفاده کند.
این صحنه ها یادآور این نکته بود که حتی بدون امضای گیتار فندر، اسپرینگستین همچنان می تواند صحنه و صحنه ای تخیلی را از طریق حضور پرهیجان و کاریزماتیک روی صفحه نمایش دهد. اسپرینگستین با جذب توهینهای بیحرمتی دیوید و شوخیهای بیتفاوت، در به تصویر کشیدن صبر و حوصلهای که در معرض حوادث عجیب و غریبی که در هر لحظه برای دیوید میافتد کاملاً ماهر بود.
دیوید به اسپرینگستین مبتلا به کووید در مورد از دست دادن موقت بویایی و چشایی خود می گوید: “چیزی برای بو کردن وجود ندارد – همه چیز بوی بد می دهد، مهم نیست، شما بهتر هستید.” توانایی اسپرینگستین در بازی متقاعد نشده، داشتن نقش اسطوره ستاره راک غیرقابل نفوذ که بیعلاقه تلاشهای دیوید برای راحتی را از بین میبرد، قیمتی ندارد.
برای طرفداران قدیمی اسپرینگستین که رشد او را از یک هنرمند جوان گرسنه به یک دولتمرد بزرگ تحسین شده مشاهده کرده اند، دیدن قهرمان آنها که به طور کامل از این فرصت برای هجو شخصیت نمادین خود استقبال می کند، سرگرم کننده بود. اسپرینگستین در طول 50 سال رنسانس راک در حال اجرا، هدف خود را برانگیختن الهام بخشیدن به طرفداران برای مبارزه برای حقیقت از طریق آهنگ های اصالت خود مانند “Brilliant Disguise” بوده است.